ตอนที่ 1 เคาว์ส แดร็คคูล่า
เรื่องราวของผมเกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ในปี 1875 ผมชื่อ โจนาทาน ฮาร์เกอร์
ผมอาศัยและทำงานอยู่ในลอนดอน งานของผมเป็นงานเกี่ยวกับการซื้อขายบ้าน
วันหนึ่งได้มีจดหมายมาถึงผมจากชายคนหนึ่งที่เป็นมหาเศรษฐี
เขาอาศัยอยู่ในแคว้นทรานซิลเวเนีย เขาต้องการซื้อบ้านหลังหนึ่งในประเทศอังกฤษ
และเขาให้ผมช่วยชายคนนั้น เขาคือ เคาว์ส แดร็คคูล่า และผมจึงตัดสินใจช่วยเหลือเขา
ผมสร้างบ้านหลังหนึ่งให้เขา และเขาก็ถามผมว่า
ผมใช้เอกสารทั้งหมดนี้เพื่อนำไปทำงานที่แคว้นทรานซินเวเนียได้รึปล่าว? ผมไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
เพราะผมเคยวางแผนจะแต่งงานและไม่ต้องการทิ้งมิน่า หญิงสาวที่สวยที่สุดของผมไป “แต่เธอต้องไป...โจนาทาน” มิน่าพูด เคาว์ส
เป็นมหาเศรษฐีและบางทีเขาจะมอบงานให้อีก ดังนั้นผมจึงยอมไป ผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้
ผมจะได้พบเจออันตรายที่น่ากลัวที่กำลังรอผมอยู่ในแคว้นซิลเวเนีย
ในวันที่ 4 พฤษภาคม
ฉันได้มาถึงที่เมืองเล็กๆแห่งหนึ่งชื่อว่า เมืองบริสทริซ
แคว้นซิลเวเนียเคยเป็นประเทศที่แปลกและสวยมากที่นั่นมีภูเขา ต้นไม้
และแม่น้ำมากมายและบนภูเขาสูงนั้นซึ่งเป็นบ้านของเคาว์ส เป็นปราสาทแดร็คคูล่า
ผมรอเวลามา 6 ชั่วโมงแล้ว ก่อนที่โค้ชจะมาถึง
ผมจึงเดินเข้าไปในโรงแรมเล็กๆภายในโรงแรมรู้สึกอบอุ่นและเป็นมิตร
ผู้คนก็ต่างพากันหัวเราะและพูดคุยกัน แล้วถามผมว่า “คุณจะไปไหนค่ะ?” ฉันจึงตอบไปว่า “จะไปปราสาทแดร็คคูล่า”
ทันใดนั้นบรรยากาศในห้องก็เงียบและทุกคนหันมองมาที่ฉัน
ฉันไม่เข้าใจทำไมพวกเขามองผมด้วยความหวาดกลัวขนาดนี้ แล้วมีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “อย่าไปที่นั่นเลย”
แต่ผมตอบว่า ผมจะไปเพราะเป็นธุรกิจของผม พวกเขาก็พูดอีก
เพื่อจะห้ามฉันไป ทันใดนั้นภรรยาของผู้ดูแลโรงแรมก็กระชากสร้อยทอง
ที่อยู่ที่คอของหล่อนและนำมาวางไว้ในมือผม และพูดว่า “ที่นั่นมันอันตราย
บางทีสร้อยเส้นนี้สามารถช่วยเหลือคุณได้น่ะ”
เมื่อโค้ชมาถึง
ผมก็เดินเข้าไปที่นั่น ผู้คนมากมายก็มุงดูพวกเรา และฉันได้ยินพวกเขาพูดว่า “ผีดูดเลือด” โค้ชเดินทางขึ้นไปบนภูเขาสูง
และยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงเหนือต้นไม้มีหิมะอยู่บนยอดเขา
หลังจากนั้นดวงอาทิตย์ก็ตกลับภูเขา และทุกๆที่ก็ดูมืดมนไปหมด
ป่าที่อยู่รอบๆพวกเราก็ดูมืดมิดไปหมด แล้วเสียงหมาป่าก็เห่าหอน
มันเป็นเสียงที่น่ากลัวมาก